Βρεταννικός Β’ χρόνος

Βρεταννικός Β’ χρόνος

του Ζαν Ρασίν (Ρακίνα)

Με όπλο την ισχυρή της προσωπικότητα και τη γοητεία της, η Αγριππίνα, κόρη του Γερμανικού, αδελφή του Καλιγούλα και μητέρα του Νέρωνα, από τον πρώτο της γάμο, καταφέρνει να παραμένει στο προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων στη Ρώμη και να την κυβερνά παρασκηνιακά.

Επιβάλλει την απόλυτη κυριαρχία της όταν, με μεθοδευμένες κινήσεις και έντονη συνωμοτική δράση, πετυχαίνει να “τοποθετήσει” τον αγαπημένο της γιό, Νέρωνα, στο θρόνο της
Ρώμης, αντί του νόμιμου διαδόχου, Βρεταννικού, ετεροθαλούς αδελφού του Νέρωνα, γιό του δολοφονημένου από την ίδια Κλαύδιου.

Ο χαρισματικός νεαρός Νέρωνας αποδεικνύεται, στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του, ικανότερος και σοφότερος και από τον μέγιστο ακόμα Αύγουστο.

Η υποταγή όμως στη μητέρα του τον συνθλίβει… η παρουσία της απειλεί την ίδια του την υπόσταση, ως αυτοκράτορα, ως άνθρωπο, ως άνδρα… αποφασίζει να ενηλικιωθεί… να κόψει τον ομφάλιο λώρο… για να αποδείξει σε όλους πως τη Ρώμη την κυβερνά αυτός… ο Νέρωνας.

Εν μία νυκτί, ανατρέπει το σκηνικό και σέρνει τη Ρώμη στα πρόθυρα του εμφυλίου, για άλλη μια φορά στην ιστορία της.

Χωρίζει ο ίδιος από την Οκταβία, διατάζει να απαγορευθεί ο γάμος του Βρεταννικού με την Ιουνία, και τη διεκδικεί ως δική του σύντροφο, με πρόσχημα τον έρωτα, ανατρέποντας όλες τις ειλημμένες αποφάσεις της Αγριππίνας, αλλάζοντας το status quo… το παιχνίδι είναι επικίνδυνο… οι ισορροπίες γίνονται εύθραστες… ο Νέρωνας χάνει τα λογικά του… σκοτώνει τον ετεροθαλή αδελφό του… φυλακίζει τη μητέρα του… τρομοκρατεί τους υπηκόους του… ένα τέρας γεννήθηκε… ή… ένα τέρας δημιουργήθηκε;

 

Ο Βρεταννικός συμμετείχε μετά από επιλογή παραστάσεων που παίζονταν στον ελλαδικό χώρο στο πρώτο φεστιβάλ υπό τον τίτλο Σύστημα Αθήνα που διοργανώθηκε για το διάστημα 16 με 20 Μαΐου 2007 από το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου σε συνεργασία και με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού.

Κριτικές

«Δείτε τον εξαιρετικό Βρεταννικό, του Ρακίνα όπου ο γαλλικός κλασσικισμός δίνεται με ένα μπαρόκ κρεσέντο αλά CARAVAGGIO»

Μ. Στεφανίδης, Ελευθεροτυπία

«Μία παράσταση κλασσική και ταυτόχρονα μοντέρνα, με έμπνευση, που καθιστά το έργο του Ρακίνα ένα δελεαστικό θέαμα»

Δ. Τσατσούλης, Νέα Εστία

Ταυτότητα Παράστασης