Βρυκόλακες

Βρυκόλακες

Του Ερρίκου Ίψεν

Οι Βρυκόλακες του Ερρίκου Ίψεν ήταν η εναρκτήρια παραγωγή του Δη.Πε.Θε. Βόλου για τη νέα θεατρική περίοδο, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Νικηφόρου Νανέρη.

Μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων στο Θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής στον Βόλο, συνεχίζουν στην Αθήνα από τις 19 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Altera Pars.

Την κοινωνική υποκρισία, τους βρυκόλακες που κληρονομούνται από τους αυστηρούς θεσμούς, το νόμο και την τάξη που υποβάλλουν αταίριαστες με την ανθρώπινη ψυχή συμπεριφορές, τους συμβιβασμούς και την ασφυκτική πίεση που ασκούν στον άνθρωπο οι κοινωνικοί κανόνες, πραγματεύεται το έργο μέσα από τη δραματική περιγραφή της οικογένειας των Άλβινγκ.

Η επιστροφή του Όσβαλντ, του γιου της οικογένειας μετά από πολύχρονη απουσία, σηματοδοτεί την σύγκρουση που θα προκύψει. Η υποταγμένη σύζυγος, η κ. Άλβινγκ έχει ανατρέψει μέσα της, όλα όσα πίστευε και σχεδιάζει μία νέα ζωή με επίκεντρο το γιο της.

Ο πάστορας Μάντερς, διαφωνεί με τα σχέδια μητέρας και γιου και επεμβαίνει δυναμικά. Τις προοπτικές όλες ανατρέπει η απόφαση του Όσβαλντ να παντρευτεί τη Ρεγγίνα, την υπηρέτρια της κ. Άλβινγκ. Από το σημείο αυτό και έπειτα η οικογένεια μπαίνει σε έναν στρόβιλο αποκαλύψεων που επιβεβαιώνει ο πατέρας της Ρεγγίνα, ο Ιάκωβος Έκγκστραντ.

Αλλά και οι αποκαλύψεις αυτές καταρρέουν από τους νόμους της κληρονομικότητας, από αμαρτίες γονέων που βαραίνουν το μέλλον του Όσβαλντ. Μέχρι το συγκλονιστικό φινάλε, οι χαρακτήρες του Ίψεν αποκαλύπτονται πλήρως στα μάτια του θεατή, ο οποίος αυθόρμητα ανακαλύπτει κομμάτια της προσωπικής του ζωής και της ίδιας του της ψυχής στους ρόλους του ιψενικού κειμένου.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης Νικηφόρος Νανέρης έστησε μία παράσταση ύμνο στον Ίψεν όπου τον πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει το ίδιο το έργο και ο λόγος του συγγραφέα. Η σκηνοθετική άποψη βασίζεται στην καθαρή απόδοση του κειμένου και το ανέβασμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κλασικό, η υποκριτική γραμμή όμως ζητήθηκε από τον σκηνοθέτη να είναι λιτή και σύγχρονη.

*Ακούγονται μέρη από το Adagio για έγχορδα και τη σουίτα Μήδεια του Σάμιουελ Μπάρμπερ (1910-1981). Τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης διευθύνει ο Τόμας Σίππερς (1930-1977).

Ταυτότητα Παράστασης: