του Κάρλο Γκολντόνι

Το έργο μάς μεταφέρει στα μέσα του 18ου αιώνα σε μια παραλιακή πόλη της Ιταλίας, την Κιότζα, όπου όλοι ασχολούνται με το ψάρεμα και όχι μόνο… Η Κιότζα είναι μια ωραία πόλη λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη Βενετία. Βρίσκεται κτισμένη πάνω σε ένα νησί στην ίδια λιμνοθάλασσα και συνδέεται με την ξηρά με μια ξύλινη πολύ μακριά γέφυρα. Η Κιότζα έχει έναν διοικητή που φέρει τον τίτλο του δημάρχου και κατάγεται πάντα από μία εκ των πρώτων οικογενειών των πατρικίων της Δημοκρατίας της Βενετίας. Έχει ένα λιμάνι μεγάλο, άνετο και καλά οχυρωμένο. Οι γυναίκες της περιοχής, απλές και κεφάτες, γεμάτες ζωντάνια, διψασμένες για γλέντι και χορό, ενώ επιδίδονται στα συνηθισμένα καλαμπούρια τους, καταλήγουν, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, σε τρικούβερτους καβγάδες. Και οι καυγάδες τους είναι η προϋπόθεση για την εξέλιξη του έργου.

Οι καυγάδες ετούτοι είναι συνηθισμένοι στο μικρό λαό της Κιότζα συχνότερα παρά αλλού, γιατί οι λιγοστοί κάτοικοι της πόλης αυτής είναι στην πλειονότητά τους φτωχοί· σχεδόν όλοι ψαράδες ή ναυτικοί. Είναι ψημένοι από τη θάλασσα αλλά και από τη ζωή. Ξεδιπλώνουν μπροστά μας όλη την ορμή τους, και από θανάσιμοι εχθροί μεταμορφώνονται στη διάρκεια της μέ ρας, σε αγαπημένους φίλους και μαζί τους συμπαρασύρουν όλους όσους έρχονται σε επαφή μαζί τους.

Γιατί από τα γυναικεία μπερδέματα βέβαια δε γλιτώνουν ούτε οι άντρες του έργου, ούτε και ο δικαστής της περιοχής, ο οποίος τελικά με πολλές προσπάθειες καταφέρνει να επαναφέρει την ηρεμία ανάμεσα στους κατοίκους της Κιότζα…

Οι Καυγάδες στην Κιότζα είναι ένα γνήσιο, λαϊκό έργο, που μιλάει για τον έρωτα, το θυμό, τον πόνο, και μας δίνει, ανάλαφρα, μια εικόνα αληθινής ζωής.