Η «chOrPUS orchestra» στην πρώτη της εμφάνιση με το έργο «ΦΡΑΧΤΕΣ»

Όρια, φράχτες τοίχοι και τείχη, προσωπικά και κοινωνικά, από τα έσω του εαυτού μας έως την έννοια των συνόρων. Η αίσθηση εγκλεισμού που μπορεί να γεννηθεί από μια μικρή αντίθετη προς εμάς δράση. Μια κατάσταση δυσαρέσκειας ικανής όμως να ωθήσει στην με κάθε τρόπο κατάρριψη οποιουδήποτε ορίου ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία της ελευθερίας.

Η «chOrPUS orchestra» είναι ορχήστρα δωματίου αποτελούμενη από μουσικούς που κινούνται στο χώρο και παίζοντας μουσική εκτελούν ταυτόχρονα μια performance. Παίρνουν μέρος σε μία χορογραφία, ένα σκηνικό δρώμενο, αμβλύνοντας τα όριά τους καθώς η κίνησή τους στο χώρο, σε συνδυασμό με την σύμβαση της σωματικής τους αναφοράς σε κάποιο μουσικό όργανο, περιπλέκεται. Το υβριδικό αποτέλεσμα, που απαλλάσσεται από την μοναδιαία περιγραφή χορός ή μουσική είναι το αποτύπωμα του ήχου.